Het gesprek komt weer op gang
‘Waar hadden we het ook al weer over?’ zo probeert Sita het gesprek meteen om te buigen, om de valkuil van koetjes en kalfjes te vermijden. Ondertussen neemt ze het door de witte hoofddoek omlijnde gezicht van Fatima zorgvuldig in zich op. Wat gaat er achter die donkerbruine kijkers schuil?
Heel bewust laat Fatima het vruchtenvocht over haar tong glijden. Het is alsof ze wijn proeft. Dan reageert ze met: ‘Je was net begonnen over je eerste ervaringen met Haptotantra,’ gelijktijdig zet haar hand het glas neer.
Het voorhoofd van Sita laat horizontaal de vorm van een pas geploegde akker zien als ze zegt: ‘Oh ja ... Mijn vriendin Anja vertelde zulke fantastische verhalen over haar beleven van haptoyoga, dat het me niet meer los liet.’ Met haar handen versterkt ze de emotie en ze laat weten: ‘Toen waren er daar alleen nog maar ongeklede lessen! Dat was voor mij de enige drempel, die me er van weerhield. Anders was ik de volgende les meteen met haar meegegaan...’
Fatima volgt met haar ogen de gebaren van Sita. Dan neemt ze nog een slok appelsap en zegt: ‘Ga verder Sita je maakt het spannend!’ Het verticale groefje in haar voorhoofd geeft aan dat ze popelt van ongeduld.
Sita nipt aan haar glas, voordat ze verder gaat met: ‘Nou een maand later zag ik Anja weer. En we hadden het nogmaals over haptotantra. Ik moest dus met mijn angst voor mijn blote kont naar voren komen!’ Ze ziet de serveerster weer aankomen. Dat ze juist op dit moment wordt onderbroken zit haar dwars. Oude gêne — gecombineerd met religieuze vooroordelen — komt weer boven. Mag het wel wat ze wil vertellen?
Het begint met soep vooraf
Zonder dat ze het bewust is, onderbreekt de serveerster het gesprek tussen Sita en Fatima op een cruciaal, verkeerd moment. ‘Dames mag ik even Uw aandacht?’ Ze maakt aanstalten twee grote kommen met soep op het tafeltje van Sita en Fatima te plaatsen.
Sita buigt iets naar achteren om de serveerster de ruimte te geven. ‘Dat ziet er goed uit; dank U wel,’ zegt Sita beleefd.
Uit voorzorg schuift Fatima haar stoel iets naar achteren. ‘Bedankt!’ zo neemt ze bewust de moeite de serveerster aan te kijken. Het leven tussen twee culturen dwingt constant tot keuzes.
De serveerster zegt routinematig: ‘Eet smakelijk dames. Straks breng ik de hoofdschotel. En dan volgt er nog een vruchtentoetje.’ Vervolgens loopt ze naar twee tafeltjes verder op.
‘Laten we dan maar beginnen,’ zegt Sita. Vervolgens pakt ze haar lepel op en gaat verder met: ‘Eet smakelijk Fatima.’
‘Eet smakelijk Sita,’ reageert Fatima: ‘Weet je dat dit de eerste keer is dat ik buiten de deur eet? Er is veel veranderd sinds ik ben gaan studeren.’ Ondertussen roert ze doelloos in de kom met soep, want de inhoud lijkt nog te heet.
‘Zeg Fatima, wat studeer je?’ vraagt Sita. Dan blaast ze op een ondermaats, gevulde lepel met soep, in de verwachting dat de soep afkoelt.
‘Fysiotherapie.’
Sita neemt even de tijd om haar lepel met soep koel te blazen. Dan — als de soep haar mond reeds heeft verlaten — concludeert ze: ‘Dus je zit in het eerste jaar!’ Automatisch vult haar lepel zich weer met een bodempje soep: ‘Hoe bevalt het studeren?’
Wordt vervolgt met: 7a. Naakt de echte uitdaging.